Przedszkole Samorządowe w Wyszogrodzie

Poniedziałek 12.04.2021r.

"W świecie teatru"- Propozycje aktywności dla dzieci

Dzieci młodsze:

W poniedziałek 3,4 - latki wysłuchają wiersza: „Teatr”, zapoznają się z jego różnymi rodzajami i zasadami odpowiedniego zachowania w teatrze. Poznają wyrazy związane z teatrem, które podzielą na sylaby, poćwiczą zdolności aktorskie wcielając się w różne role, a także zapoznają się z piosenką: „Chmurkowy teatr Fruzi”.

1. „Budujemy ciszę” – powitanie piosenką – rodzic wraz z dzieckiem śpiewa piosenkę, pokazując ruchem jej treść:

https://www.youtube.com/watch?v=pY5nbeL_wQI&ab – piosenka „Budujemy ciszę”

Budujemy ciszę, budujemy ciszę, (naśladujemy gest budowania – stawiając na przemian dłoń za dłonią, coraz wyżej)
budujemy z klocków ciszę,
prawym uchem słyszę, lewym uchem słyszę, (nadstawiamy prawe/lewe ucho)
bardzo dobrze słyszę ciszę (pokazujemy uszy, potem kładziemy palec na usta)

Dzielnie pompujemy, dzielnie pompujemy (naśladujemy pompowanie)
Balon ciszy bo tak chcemy (pokazujemy dłońmi wielki balon)
Prawe ucho słyszy, lewe ucho słyszy (nadstawiamy prawe/lewe ucho)
Jak w piwnicy tupią myszy (uderzamy o podłogę dłońmi)

Hałas przeganiamy, hałas przeganiamy (gest odganiania dłońmi)
Panią Ciszę zapraszamy, (zagarniamy dłonie do środka w geście zapraszania)
Cicho jak motyle, cicho jak motyle (kładziemy palec na usta, robimy skrzydła z rąk)
Posiedzimy tu przez chwilę. (kładziemy dłonie na podłogę)

2. „Teatr” – słuchanie wiersza J. Koczanowskiej „Teatr” – dziecko siada wygodnie, a rodzic czyta wiersz.

Teatr

Teatr to miejsce jest niezwykłe,
zaczarowana każda chwila,
kurtyna w górę się unosi
i przedstawienie rozpoczyna.

Na scenie dzieją się historie
wesołe, smutne, zagadkowe,
można do kraju baśni trafić
i poznać światy całkiem nowe.

Można się wzruszyć, rozweselić,
nauczyć wielu mądrych rzeczy,
uważnie patrzeć, pilnie słuchać,
ciekawym być i bardzo grzecznym.

Następnie rodzic rozmawia z dzieckiem na temat treści wiersza i przeżyć własnych dziecka:

• Co to jest teatr?
• Co unosi się w górę, gdy zaczyna się przedstawienie?
• Gdzie możemy trafić/co możemy poznać będąc w teatrze?
• Czego możemy nauczyć się w teatrze?
• Czy byliście kiedyś w teatrze?

3. „Historie na scenie” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się w rytmie wygrywanym na tamburynie lub wyklaskiwanym przez rodzica. Na przerwę w grze odgrywa scenki zaproponowane przez rodzica np. pokazuje jak zachowują się ludzie, kiedy jest im bardzo wesoło; kiedy jest im smutno; kiedy są zagniewani; kiedy jest im zimno; kiedy robią zakupy itp. Zabawę prowadzimy 5-6-krotnie.

4. „Rodzaje teatrów” – zabawa dydaktyczna – rodzic pokazuje obrazki przedstawiające różne rodzaje teatrów. Prosi by opisało co się na nich znajduje i nazwało rodzaj teatru. Następnie rodzic na podstawie karty przedstawiającej teatr żywego aktora omawia z dzieckiem nazwy elementów teatru (kurtyna, scena, widownia, aktor, kostium, rekwizyt).  Następnie wspólnie
z dzieckiem powtarza nazwy i dzieli  je na sylaby.

Załączniki:

Teatr lalek

Teatr cieni

Teatr muzyczny- balet

Teatr muzyczny- opera

Teatr pantomimy

Teatr żywego aktora

Aktor i rekwizyty

Scena 

Kurtyna

Widownia

5. „Jestem aktorem w teatrze” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się swobodnie, na ustalony sygnał z rodzicem przerywa grę, rodzic podaje nazwę wybranego rodzaju teatru, a dziecko „aktor” przedstawia ruchem np. tańczy  jak baletnica/porusza dłońmi jakby ruszała się marionetka/odgrywa rolę w teatrze żywego aktora itp. Zabawę powtarzamy 4-5-krotnie za każdym razem pokazując inną kartę obrazkową.

6. „Wiem, jak zachować się w teatrze” – oglądanie króciutkich filmików edukacyjnych połączone z pogadanką – rodzic odtwarza po kolei 5 filmików edukacyjnych i po każdym
z nich rozmawia z dzieckiem na temat treści filmiku i zasad dotyczących wizyt w teatrze. Na zakończenie rodzic prosi dziecko o podsumowanie i wymienienie zasad odpowiedniego zachowywania się w teatrze – rodzic zapisuje zasady na arkuszu A3, chętne dzieci mogą je zobrazować. Powstały plakat można powiesić w widocznym miejscu.

• Zadbaj o odpowiedni strój – prosty i elegancki.
• Pamiętaj by się nie spóźnić – zarówno na rozpoczęcie przedstawienia jak i po przerwie.
• Nie jedz podczas przedstawienia.
• Nie korzystaj z telefonu.
• Nie rozmawiaj w trakcie przedstawienia.
• Z wyrażeniem zachwytu zaczekaj do końca spektaklu – oklaski po zakończeniu przedstawienia są mile widziane.

https://www.youtube.com/watch?v=TDWDr-SWafE – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 1: W co się ubrać do opery?” do zabawy: „Wiem, jak zachować się
w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=IPTkvonTH14 – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 2: Wyścig z czasem” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=quwluVRWkUk – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 4: Zakaz mlaskania” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=EhWav58Ihc8 – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 5: Wyłącz telefon!” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=DfvdiINdsKU – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 6: Ostatni dzwonek” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

7. „Wizyta w teatrze” – opowieść ruchowa – dziecko wraz z rodzicem stoją  na dywanie. Rodzic wypowiada kolejne zdania i razem z dzieckiem wykonuje odpowiednie czynności:

Pewna rodzina szykowała się właśnie na wyjście do teatru. Elegancko się ubrali. Poprawili włosy. Założyli buty i kurtki i wyruszyli w drogę. Do teatru mieli bliziutko, więc wolny spacer minął im szybko. W teatrze zostawili kurtki w szatni i udali się na salę, aby zająć miejsca. Rodzice wyłączyli telefony i przypomnieli dzieciom, że w trakcie przedstawienia nie rozmawiamy i nie zachowujemy się głośno. Dzieci zgłodniały i miały ochotę coś zjeść, ale wiedziały, że tak nie wypada. W przerwie mama dała im przekąski i po pierwszym dzwonku cała rodzina udała się na swoje miejsca, aby nie spóźnić się na drugą część spektaklu. Na zakończenie przedstawienia wszyscy głośno bili brawa, a aktorzy byli bardzo zadowoleni, że sztuka wszystkim się podobała. W drodze powrotnej do domu dzieci dzieliły się z rodzicami wrażeniami z wizyty w teatrze.

8. „Chmurkowy teatr Fruzi” – osłuchanie z piosenką – dziecko aktywnie słucha piosenki. Rodzic zapowiada, że ich zadaniem jest klasnąć w kolana, gdy usłyszą słowo „teatr”. Po wysłuchaniu piosenki rodzic rozmawia z dzieckiem na temat treści piosenki. Następnie powtarza za rodzicem słowa pierwszej zwrotki i refrenu.

https://www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

Chmurkowy teatr Fruzi

Fruzia często patrzy w chmury,
Lubi być w obłokach.
Mówi, że w nich można spotkać,
Księcia albo smoka.

Chmurkowy teatr
Najpiękniejszy na świecie.
W chmurkach zobaczycie
To co tylko chcecie.
Chmurkowy teatr
Najpiękniejszy na świecie.
W chmurkach zobaczycie
To co tylko chcecie.

Można w nich dojrzeć okręt,
okręt i zajączki,
wszystko to tworzą białe,
białe, małe obłoczki.
Można w nich dojrzeć okręt,
okręt i zajączki,
wszystko to tworzą białe,
białe, małe obłoczki.

Fruzia widzi w białych chmurach
Bajkowe postacie,
Które z książek – tych dla dzieci,
Wszyscy dobrze znacie.

Chmurkowy teatr
Najpiękniejszy na świecie.
W chmurkach zobaczycie
To co tylko chcecie.
Chmurkowy teatr
Najpiękniejszy na świecie.
W chmurkach zobaczycie
To co tylko chcecie.

Można w nich dojrzeć okręt,
okręt i zajączki,
wszystko to tworzą białe,
białe, małe obłoczki.
Można w nich dojrzeć okręt,
okręt i zajączki,
wszystko to tworzą białe,
białe, małe obłoczki.

9. „Chmurkowy teatr Fruzi” – improwizacja ruchowa do piosenki –dziecko próbuje śpiewać
i poruszać się w rytmie piosenki „Chmurkowy teatr Fruzi”.

Dzieci starsze:

W poniedziałek 5, 6 - latki stworzą mapę skojarzeń dotyczącą teatru, wysłuchają wiersza: „Po co jest teatr?” oraz zapoznają się z jego różnymi rodzajami. Poznają wyrazy związane z teatrem, które podzielą na sylaby i głoski, poćwiczą zdolności aktorskie wcielając się w różne role, zapoznają się z piosenką: „Magiczne miejsce”, a także poznają zasady odpowiedniego zachowania w teatrze.

1. „Budujemy ciszę” – powitanie piosenką – rodzic wraz z dzieckiem śpiewa piosenkę, pokazując ruchem jej treść:

https://www.youtube.com/watch?v=pY5nbeL_wQI&ab – piosenka „Budujemy ciszę”

Budujemy ciszę, budujemy ciszę, (naśladujemy gest budowania – stawiając na przemian dłoń za dłonią, coraz wyżej)
budujemy z klocków ciszę,
prawym uchem słyszę, lewym uchem słyszę, (nadstawiamy prawe/lewe ucho)
bardzo dobrze słyszę ciszę (pokazujemy uszy, potem kładziemy palec na usta)

Dzielnie pompujemy, dzielnie pompujemy (naśladujemy pompowanie)
Balon ciszy bo tak chcemy (pokazujemy dłońmi wielki balon)
Prawe ucho słyszy, lewe ucho słyszy (nadstawiamy prawe/lewe ucho)
Jak w piwnicy tupią myszy (uderzamy o podłogę dłońmi)

Hałas przeganiamy, hałas przeganiamy (gest odganiania dłońmi)
Panią Ciszę zapraszamy, (zagarniamy dłonie do środka w geście zapraszania)
Cicho jak motyle, cicho jak motyle (kładziemy palec na usta, robimy skrzydła z rąk)
Posiedzimy tu przez chwilę. (kładziemy dłonie na podłogę)

2. „Teatr” – wprowadzenie do tematu zajęć – rodzic rozkłada na dywanie kartoniki z literami (dużo więcej liter niż w wyrazie „teatr”) i zadaje dziecku zagadki np.:

• t – Często dzwonię w telefonie, kręcę się w magnetofonie. W radiu nie ma mnie, jak wiecie, podziwiajcie mnie w portrecie. Z anteną stoję na dachu i wcale nie czuję strachu. Tę antenę przypominam. Teraz wiesz, jak się nazywam!
• e – Echo niesie mnie daleko. Ma mnie ekran, mewa, mleko. Edek z Ewą są mi znani, przedstawili mi się sami. W cyrku nigdy mnie nie było, teatr zaś wspominam miło. Wesoła jestem co dnia. Do trójki jestem podobna.
• a – Agrafka, agrest i Asia na początku mnie mają. Tomek, Zygmunt i Tolek przede mną uciekają.
• t – Tru-tu-tu, tra-ta-ta to tata Tomka na trąbce gra. A na początku trąbki mieszkam ja.
• r – Jaką literę dobierzesz, by „bób” zmienił się w zwierzę?

Po odgadnięciu każdej literki dziecko szuka jej w rozsypance literowej i układa kolejno na dywanie. Następnie odczytuje  hasło: „teatr”. Kolejno rodzic pyta dziecko: „Co to jest teatr?” i zapisuje skojarzenia  na arkuszu A3 zatytułowanym: „TEATR”. Powstałą mapę skojarzeń można powiesić  w widocznym miejscu.

Załączniki:

Litery do druku

3. „Co na T?” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się we wskazany przez rodzica sposób: bieg/marsz/podskoki. W tym czasie rodzic wymawia różne słowa, a kiedy któreś rozpoczyna się głoską „t”, dziecko zatrzymuje się. Rodzic wskazuje inny sposób poruszania się i ponownie wymienia różne słowa. Zabawę prowadzimy 7-8-krotnie.

4. „Po co jest teatr?” – słuchanie wiersza J. Kulmowej „Po co jest teatr?” – dziecko siada wygodnie, a rodzic czyta wiersz.

Po co jest teatr?

Ta drabina to schody do nieba,
a ta miska pod schodami to księżyc.
Tamten miecz to zwyczajny pogrzebacz,
a z garnków są hełmy rycerzy.

Ale kto w te czary nie uwierzy?

To jest teatr.
A teatr jest po to,
żeby wszystko było inne niż dotąd.
Żeby iść do domu w zamyśleniu,
w zachwycie.

I już zawsze w misce księżyc widzieć…

Następnie rodzic rozmawia z dzieckiem  na temat treści wiersza i przeżyć własnych dziecka:

• Po co jest teatr?
• Czym była drabina w teatrze?
• Czym była miska?
• Czym były garnki?
• Czy wiecie jak nazywają się przedmioty używane w sztuce teatralnej? (rekwizyty)
• Czy byliście kiedyś w teatrze?

5. „Co mogą zastąpić te przedmioty?” – zabawa ruchowa rozwijająca wyobraźnie – dziecko porusza się w rytmie wygrywanym na tamburynie lub wyklaskiwanym przez rodzica. Na przerwę w grze rodzic pokazuje jeden przedmiot codziennego użytku, a dziecko nazywa go, mówi do czego naprawdę służy i wymyśla do czego mógłby zostać użyty w przedstawieniu teatralnym np. pokrywka – tarcza, bębenek; kawałek niebieskiego materiału – rzeka, staw, peleryna; guziki – pieniądze, klejnoty, kamyki; poduszka – chmurka, siedzenie, latająca poduszka itp. Zabawę prowadzimy 5-6-krotnie za każdym razem pokazując inny przedmiot.

6. „Rodzaje teatrów” – zabawa dydaktyczna – rodzic pokazuje obrazki przedstawiające różne rodzaje teatrów. Następnie prosi by wybrało i opisało co się na nich znajduje i nazwało rodzaj teatru. Na podstawie karty przedstawiającej teatr żywego aktora rodzic omawia z dzieckiem nazwy elementów teatru (kurtyna, scena, widownia, aktor, kostium, rekwizyt).   Następnie wspólnie powtarza nazwy i dzieli je na sylaby/głoski.

Załączniki:

Teatr grecki

Teatr lalek

Teatr cieni

Teatr muzyczny- balet

Teatr muzyczny- opera

Teatr pantomimy

Teatr żywego aktora

Teatr dramatyczny

Teatr uliczny

Aktor i rekwizyty

Scena 

Kurtyna

Widownia

7. „Jestem aktorem w teatrze” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się swobodnie, na ustalony sygnał z rodzicem przerywa grę, rodzic podaje nazwę wybranego rodzaju teatru, a dziecko „aktor” przedstawia ruchem np. tańczy  jak baletnica/porusza dłońmi jakby ruszała się marionetka/odgrywa rolę w teatrze żywego aktora itp. Zabawę powtarzamy 4-5-krotnie za każdym razem pokazując inną kartę obrazkową.

8. „Wiem, jak zachować się w teatrze” – oglądanie króciutkich filmików edukacyjnych połączone z pogadanką – rodzic odtwarza po kolei 5 filmików edukacyjnych i po każdym
z nich rozmawia z dzieckiem na temat treści filmiku i zasad dotyczących wizyt w teatrze. Na zakończenie rodzic prosi dziecko o podsumowanie i wymienienie zasad odpowiedniego zachowywania się w teatrze – rodzic zapisuje zasady na arkuszu A3, chętne dzieci mogą je zobrazować. Powstały plakat można powiesić w widocznym miejscu.

• Zadbaj o odpowiedni strój – prosty i elegancki.
• Pamiętaj by się nie spóźnić – zarówno na rozpoczęcie przedstawienia jak i po przerwie.
• Nie jedz podczas przedstawienia.
• Nie korzystaj z telefonu.
• Nie rozmawiaj w trakcie przedstawienia.
• Z wyrażeniem zachwytu zaczekaj do końca spektaklu – oklaski po zakończeniu przedstawienia są mile widziane.

https://www.youtube.com/watch?v=TDWDr-SWafE – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 1: W co się ubrać do opery?” do zabawy: „Wiem, jak zachować się
w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=IPTkvonTH14 – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 2: Wyścig z czasem” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=quwluVRWkUk – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 4: Zakaz mlaskania” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=EhWav58Ihc8 – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 5: Wyłącz telefon!” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

https://www.youtube.com/watch?v=DfvdiINdsKU – filmik edukacyjny: „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze / Odcinek 6: Ostatni dzwonek” do zabawy: „Wiem, jak zachować się w teatrze”

9. „Wizyta w teatrze” – opowieść ruchowa – dziecko wraz z rodzicem stoją  na dywanie. Rodzic wypowiada kolejne zdania i razem z dzieckiem wykonuje odpowiednie czynności:

Pewna rodzina szykowała się właśnie na wyjście do teatru. Elegancko się ubrali, poprawili fryzury, założyli buty i kurtki i wyruszyli w drogę. Do teatru mieli bliziutko, więc wolny spacer minął im szybko. W teatrze zostawili kurtki w szatni i udali się na salę, aby zająć miejsca. Rodzice wyłączyli telefony i przypomnieli dzieciom, że w trakcie przedstawienia nie rozmawiamy i nie zachowujemy się głośno. Dzieci zgłodniały i miały ochotę coś zjeść, ale wiedziały, że tak nie wypada. W przerwie mama dała im przekąski i po pierwszym dzwonku cała rodzina udała się na swoje miejsca, aby nie spóźnić się na drugą część spektaklu. Na zakończenie przedstawienia wszyscy głośno bili brawa, a aktorzy byli bardzo zadowoleni, że sztuka wszystkim się podobała. W drodze powrotnej do domu dzieci dzieliły się z rodzicami wrażeniami z wizyty w teatrze.

10. „Magiczne miejsce” – osłuchanie z piosenką – dziecko aktywnie słucha piosenki. Rodzic zapowiada, że ich zadaniem jest klasnąć w kolana, gdy usłyszą słowa „teatr” lub „w teatrze” . Po wysłuchaniu piosenki rodzic rozmawia z dzieckiem na temat treści piosenki. Dziecko ponownie słucha piosenki, a następnie powtarza za rodzicem słowa pierwszej i drugiej zwrotki oraz refrenu.

https://www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ – piosenka „Magiczne miejsce”

Magiczne miejsce

Teatr to jest widownia i scena.
Niby nic magicznego w tym nie ma,
aż do chwili, gdy nagle na scenie
dziwne zacznie się dziać przedstawienie.

Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze,
czarodziejskie jest to, na co patrzę.
Gdy się tylko podnosi kurtyna,
to od razu czar działać zaczyna.

Każda bajka się staje prawdziwa.
Gaśnie światło i scena ożywa.
Wszystko może się zdarzyć na scenie.
Działa czar, póki trwa przedstawienie.

Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze,
czarodziejskie jest to, na co patrzę.
Gdy się tylko podnosi kurtyna,
to od razu czar działać zaczyna.

Teatr gra. Każdy ma czego szuka.
A to wszystko nazywa się sztuka.
Gdy dorosnę, to może tu wrócę,
żeby zagrać na scenie w tej sztuce.

Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze,
czarodziejskie jest to, na co patrzę.
Gdy się tylko podnosi kurtyna,
to od razu czar działać zaczyna.

11. „Magiczne miejsce” – improwizacja ruchowa do piosenki – dziecko próbuje śpiewać
i poruszać się w rytmie piosenki „Magiczne miejsce”.

 

Wtorek 13.04.2021r.

"Teatr cieni"- Propozycje aktywności dla dzieci

Dzieci młodsze:

We wtorek 3,4-latki obejrzą króciutki film „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze. Bez biletu ani rusz”, który będzie doskonałym wprowadzeniem do rozmowy na temat informacji na bilecie. Obejrzą również teatrzyk cieni, dowiedzą się co jest potrzebne do jego wykonania, samodzielnie stworzą rekwizyty i wymyślą swoje przedstawienie, które zaprezentują przed rodziną.

1. „Masaż na dobry humor” – powitanie z dzieckiem – dziecko wraz z rodzicem siedzi na dywanie. Rodzic wypowiada tekst i wykonuje odpowiednie gesty, które dziecko naśladuje: 

Żeby było nam wesoło – masujemy swoje czoło. 
Raz i dwa, raz i dwa – każdy ładne czoło ma. 
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami. 
Język w górę raz i dwa – ładny język każdy ma. 
Tu jest głowa, a tu uszy – trzeba swoje uszy ruszyć. 
Raz i dwa, raz i dwa – dwoje uszu każdy ma. 
Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la. 
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże. 
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło. 
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz! 

2. „Miejsca w teatrze” – oglądanie filmu i pogadanka na temat filmu – dziecko wraz z rodzicem ogląda film. Następnie dorosły rozmawia z dzieckiem na temat filmu: 

• Co robił tata w teatrze? 
• W jaki sposób szukał miejsca? 
• Skąd wiemy jakie miejsce mamy zająć w teatrze? 
• Jak szukać swojego miejsca? 

Film edukacyjny „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze. Odcinek 3: Bez biletu ani rusz” do zabawy „Miejsce w teatrze” https://www.youtube.com/watch?v=-kKVBOWkmm0

3. „Na swoje miejsce” – zabawa ruchowa – rodzic wyznacza dziecku miejsce np. na krześle, łóżku, dywanie. Dziecko porusza się po pokoju w rytmie piosenki „Chmurkowy teatr Fruzi”. Na przerwę
w muzyce siada w wyznaczonym miejscu. Zabawę prowadzimy 3-4-krotnie. 

https://www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

4. „Gdzie jest moje miejsce?” – zapoznanie z wyglądem biletu do teatru – rodzic pokazuje dziecku emblemat biletu i rozmawia z nimi o informacjach na nim zawartych: nazwa teatru, data i godzina spektaklu, tytuł przedstawienia, sala, rząd i miejsce. 

Załącznik:

Bilet

5. „Teatrzyk cieni” – oglądanie teatrzyku cieni – dorosły przypomina dziecku zasady prawidłowego zachowania się w teatrze. Następnie prezentuje krótką inscenizację według własnego pomysłu
z użyciem kilku rekwizytów/lalek. Przykładowe szablony znajdziesz , tutaj, tutaj, tutaj i tutaj.

https://www.youtube.com/watch?v=43btaou6TvE – film prezentujący wykonanie teatrzyku cieni
z kartonu 

http://www.dzieciecafizyka.pl/eksperymenty/teatrcieni/teatrcieni.html – instrukcja wykonania teatru cieni z rzutnika/latarki i białego materiału + gotowe sylwety do druku 

https://www.ciuciubabka.net/2017/03/legenda-o-smoku-wawelskim-teatrzyk-cieni.html – szablony do druku do teatrzyku cieni 

https://mojedziecikreatywnie.pl/sdm_downloads/teatrzyk-cieni-szablony-do-druku/ – szablony do druku do teatrzyku cieni 

https://www.edziecko.pl/czas_wolny/7,79324,21525667,zrobmy-to-razem-teatrzyk-cieni-szablony-do-pobrania.html – szablony do druku do teatrzyku cieni 

https://tuptuptup.org.pl/morski-teatrzyk-cieni/ – szablony do druku do teatrzyku cieni 

Rozmawia z dzieckiem na temat teatru cieni: 

• Jak nazywa się taki teatr? 
• Co jest potrzebne, żeby powstał teatr cieni? 
• Z czego wykonane są lalki? 
• O czym było przedstawienie? 
• Czy widziałeś już kiedyś taki teatrzyk? 
• Czy chciałbyś stworzyć własny teatrzyk cieni? 

Rodzic może również zaprezentować dziecku różne zwierzęta zrobione z cienia dłoni – przykłady tutaj. 

https://polki.pl/rodzina/dziecko,zabawa-w-teatr-cieni-jak-pokazac-rozne-zwierzeta,10394631,artykul.html – zabawa w teatr cieni – jak pokazać różne zwierzęta? 

6. „Jestem twoim cieniem” – zabawa ruchowa – dziecko z dorosłym dobiera się w parę  i ustalają, która osoba jako pierwsza będzie „lalką”, a która „cieniem”. Następnie „cienie” starają się wykonywać dokładnie takie same ruchy jak „lalki” np. przemieszczają się za „lalkami” w taki sam sposób/pochylają się w tą samą stronę itd. Po upływanie ok. minuty następuje zamiana ról. Zabawę możemy przeprowadzić czterokrotnie, tak, aby   dziecko dwukrotnie odgrywało każdą rolę. 

7. „Przygotowujemy przedstawienie” – zabawa dydaktyczno-plastyczna – rodzic informuje dziecko, że będą przygotować teatrzyk cieni. Na początek muszą naradzić się o czym będzie przedstawienie, czego dokładnie potrzebują i jakie lalki/rekwizyty muszą wykonać. Następnie siadają do stolika, gdzie przygotowują pomoce potrzebne do przedstawienia – udostępniamy dziecku różne szablony
z których będzie mogło odrysować i stworzyć swoje lalki. 

8. „Jest światło – jest cień” – zabawa ruchowa – dziecko „cień” porusza się swobodnie po pokoju, gdy dorosły włącza światło; zastyga w bezruchu, gdy je gasi. Zabawę prowadzimy 3-4-krotnie. 

9. „Teatrzyk Cieni” – wykonanie teatrzyku cieni 

Dzieci starsze

We wtorek 5,6-latki obejrzą króciutki film „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze. Bez biletu ani rusz, omówią informacje zawarte  na bilecie i utrwalą wiedzę wykonując kartę pracy: „Posadź dzieci na odpowiednich miejscach. Obejrzą również teatrzyk cieni, dowiedzą się co jest potrzebne do jego wykonania, samodzielnie stworzą rekwizyty i wymyślą swoje przedstawienie, które zaprezentują przed rodziną.

1. „Masaż na dobry humor” – powitanie z dzieckiem – dziecko wraz z rodzicem siedzi na dywanie. Rodzic wypowiada tekst i wykonuje odpowiednie gesty, które dziecko naśladuje: 

Żeby było nam wesoło – masujemy swoje czoło. 
Raz i dwa, raz i dwa – każdy ładne czoło ma. 
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami. 
Język w górę raz i dwa – ładny język każdy ma. 
Tu jest głowa, a tu uszy – trzeba swoje uszy ruszyć. 
Raz i dwa, raz i dwa – dwoje uszu każdy ma. 
Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la. 
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże. 
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło. 
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz! 

2. „Miejsca w teatrze” – oglądanie filmu i pogadanka na temat filmu – dziecko wraz z rodzicem ogląda film. Następnie dorosły rozmawia z dzieckiem na temat filmu: 

• Co robił tata w teatrze? 
• W jaki sposób szukał miejsca? 
• Skąd wiemy jakie miejsce mamy zająć w teatrze? 
• Jak szukać swojego miejsca? 

Film edukacyjny „Moni i Uszko. Bon ton w teatrze. Odcinek 3: Bez biletu ani rusz” do zabawy „Miejsce w teatrze” https://www.youtube.com/watch?v=-kKVBOWkmm0

3. „Na swoje miejsce” – zabawa ruchowa – rodzic wyznacza dziecku miejsce np. na krześle, łóżku, dywanie. Dziecko porusza się po pokoju w rytmie piosenki „Magiczne miejsce”. Na przerwę
w muzyce siada w wyznaczonym miejscu. Zabawę prowadzimy 3-4-krotnie. 

https://www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ – piosenka „Magiczne miejsce” 

4. „Gdzie jest moje miejsce?” – zapoznanie z wyglądem biletu do teatru – rodzic pokazuje dziecku emblemat biletu i rozmawia z nimi o informacjach na nim zawartych: nazwa teatru, data i godzina spektaklu, tytuł przedstawienia, sala, rząd i miejsce. 

Załącznik:

Bilet

5. „Posadź dzieci na odpowiednich miejscach” – wykonanie kart pracy – rodzic pokazuje i omawia
z dzieckiem, jak należy wykonać zadanie (wycinamy sylwetki odpowiednich dzieci i przyklejamy je w miejscach zgodnie z zapisem „na biletach”). Następnie rozdaje karty pracy. W trakcie, gdy dziecko wykonuje zadanie rodzic, pomaga mu, jeśli jest taka potrzeba i sprawdza poprawność wykonania zadania. 

Załącznik:

Karta pracy: „Posadź dzieci na odpowiednich miejscach”

5. „Teatrzyk cieni” – oglądanie teatrzyku cieni – dorosły przypomina dziecku zasady prawidłowego zachowania się w teatrze. Następnie prezentuje krótką inscenizację według własnego pomysłu
z użyciem kilku rekwizytów/lalek. Przykładowe szablony znajdziesz , tutaj, tutaj, tutaj i tutaj.

https://www.youtube.com/watch?v=43btaou6TvE – film prezentujący wykonanie teatrzyku cieni
z kartonu 

http://www.dzieciecafizyka.pl/eksperymenty/teatrcieni/teatrcieni.html – instrukcja wykonania teatru cieni z rzutnika/latarki i białego materiału + gotowe sylwety do druku 

https://www.ciuciubabka.net/2017/03/legenda-o-smoku-wawelskim-teatrzyk-cieni.html – szablony do druku do teatrzyku cieni 

https://mojedziecikreatywnie.pl/sdm_downloads/teatrzyk-cieni-szablony-do-druku/ – szablony do druku do teatrzyku cieni 

https://www.edziecko.pl/czas_wolny/7,79324,21525667,zrobmy-to-razem-teatrzyk-cieni-szablony-do-pobrania.html – szablony do druku do teatrzyku cieni 

https://tuptuptup.org.pl/morski-teatrzyk-cieni/ – szablony do druku do teatrzyku cieni 

Rozmawia z dzieckiem na temat teatru cieni: 

• Jak nazywa się taki teatr? 
• Co jest potrzebne, żeby powstał teatr cieni? 
• Z czego wykonane są lalki? 
• O czym było przedstawienie? 
• Czy widziałeś już kiedyś taki teatrzyk? 
• Czy chciałbyś stworzyć własny teatrzyk cieni? 

Rodzic może również zaprezentować dziecku różne zwierzęta zrobione z cienia dłoni – przykłady tutaj. 

https://polki.pl/rodzina/dziecko,zabawa-w-teatr-cieni-jak-pokazac-rozne-zwierzeta,10394631,artykul.html – zabawa w teatr cieni – jak pokazać różne zwierzęta? 

6. „Jestem twoim cieniem” – zabawa ruchowa – dziecko z dorosłym dobiera się w parę  i ustalają, która osoba jako pierwsza będzie „lalką”, a która „cieniem”. Następnie „cienie” starają się wykonywać dokładnie takie same ruchy jak „lalki” np. przemieszczają się za „lalkami” w taki sam sposób/pochylają się w tą samą stronę itd. Po upływanie ok. minuty następuje zamiana ról. Zabawę możemy przeprowadzić czterokrotnie, tak, aby dziecko dwukrotnie odgrywało każdą rolę. 

7. „Przygotowujemy przedstawienie” – zabawa dydaktyczno-plastyczna – rodzic informuje dziecko, że będą przygotować teatrzyk cieni. Na początek muszą naradzić się o czym będzie przedstawienie, czego dokładnie potrzebują i jakie lalki/rekwizyty muszą wykonać. Następnie siadają do stolika, gdzie przygotowują pomoce potrzebne do przedstawienia – udostępniamy dziecku różne szablony
z których będzie mogło odrysować i stworzyć swoje lalki. 

8. „Jest światło – jest cień” – zabawa ruchowa – dziecko „cień” porusza się swobodnie po pokoju, gdy dorosły włącza światło; zastyga w bezruchu, gdy je gasi. Zabawę prowadzimy 3-4-krotnie. 

9. „Teatrzyk Cieni” – wykonanie teatrzyku cieni 

Środa 14.04.2021r.

„Teatr lalek”- Propozycje aktywności dla dzieci

Dzieci młodsze

W środę 3,4-latki zapoznają się z różnymi lalkami teatralnymi: wskażą ich cechy wspólne
i różnice oraz podzielą ich nazwy na sylaby. Wykonają kartę pracy: „Lalki teatralne” oraz stworzą pacynki ze skarpetek, które wykorzystają w wymyślonym przez nich przedstawieniu.

* Przed zajęciami układamy kartki w 5 rzędach po 4 kartki ponumerowane kolejno od 1 do 4. Następnie z prawej i lewej strony każdego rzędu kładziemy karteczki z kolorowymi znaczkami.

Załącznik:

Karteczki  do zabawy „Znajdź swoje miejsce”

1. „Zróbmy koło” – dziecko, rodzice i rodzeństwo jak (jak takowe jest) stoją w kole, śpiewają
i wykonują kolejne czynności:

Hej zróbmy koło ja i Ty (wskazujemy na siebie i na wybraną osobę)
chodźmy do środka raz dwa trzy (podchodzimy do środka klaszcząc trzy razy w dłonie)
Hej zróbmy koło ja i Ty (wskazujemy na siebie i na wybraną osobę)
raz dwa trzy (klaszczemy trzy razy w dłonie)
Koło jest duże (odchodzimy do tyłu robiąc duże koło)
Duże (głośno wykrzykujemy słowo „duże”)
Koło jest małe (schodzimy do środka robiąc małe koło)
Małe (głośno wykrzykujemy słowo „małe”)
Koło jest duże (odchodzimy do tyłu robiąc duże koło)
Duże (głośno wykrzykujemy słowo „duże”)
Małe (schodzimy do środka robiąc małe koło i głośno wykrzykujemy słowo „małe”)
Koło jest w górze (stajemy na palcach i podnosimy ręce do góry)
W górze (głośno wykrzykujemy słowo „w górze”)
Koło jest w dole (schylamy się lub przykucamy)
W dole (głośno wykrzykujemy słowo „w dole”)
Koło jest w górze (stajemy na palcach i podnosimy ręce do góry)
W dole (głośno wykrzykujemy słowo „w dole”)
Idziemy w koło (maszerujemy w kole w lewo)
W koło (głośno wykrzykujemy słowo „w koło”)
Idziemy w koło (maszerujemy w kole w prawo)
W koło (głośno wykrzykujemy słowo „w dole”)
Idziemy w koło (maszerujemy w kole w lewo)
koło (głośno wykrzykujemy słowo „koło”)
sia-da-my (siadamy na dywanie)

https://www.youtube.com/watch?v=Rxy25ny4P18 – piosenka „Zróbmy koło”

2. „Znajdź swoje miejsce” – zabawa dydaktyczno-ruchowa – rodzic rozdaje dziecku małe emblematy biletów. Dziecko porusza się po sali w rytmie utworu np. Dziadek do orzechów. Na przerwę w muzyce szuka i zajmuje swoje miejsce (na kartce). Rodzic sprawdza czy na pewno dobrze znalazło miejsce i zabiera bilet. Następnie wspólnie przypominają zasady zachowania obowiązujące w trakcie przedstawienia.

https://www.youtube.com/watch?v=5wz9espkEXo– utwór „Dziadek do orzechów” do zabawy: „Znajdź swoje miejsce”

Załącznik:

Emblematy biletów do zabawy: „Znajdź swoje miejsce”

3. Rodzic włącza prezentację multimedialną „Teatr lalek”

https://www.slideshare.net/lastowska/teatr-lalek-slajdy-1

Następnie rozmawia z dzieckiem na temat prezentacji:

• Czy podobał Wam się pokaz?
• O czym był?
• Kto w nim wystąpił?
• Czy zapamiętałeś/łaś nazwy tych lalek teatralnych? (informujemy dziecko, że za chwileczkę dowiemy się o nich więcej)

4. „Teatr lalek” – zabawa dydaktyczna – rodzic rozkłada na dywanie karty obrazkowe przedstawiające różne rodzaje teatrów lalek, tak, by dziecko nie widziało co się na nich znajduje. Następnie prosi, by dziecko odsłaniało i opisywało co widzi na obrazku. Gdy wszystkie karty będą odsłonięte, rodzic po kolei wykłada na dywan karty obrazkowe przedstawiające lalki teatralne głośno wymawiając ich nazwę. Dziecko powtarza, dzieli nazwy na sylaby, a następnie przyporządkowuje do nich odpowiednią kartę obrazkową z teatrem lalek. Dziecko wskazuje cechy wspólne i różnice poszczególnych lalek (np. jawajka i pacynka są poruszane dłonią w środku lalki; kukiełka i sycylijka mają patyki, ale kukiełka na dole,
a sycylijka na górze; marionetka jest poruszana poprzez sznurki, jawajka poprzez druty) – zwracamy uwagę, by dziecko używało nazw lalek.

Załączniki:

Jawajka

Pacynka

Kukiełka

Sycylijka

Marionetka

Teatr lalek 1

Teatr lalek 2

Teatr lalek 3

5. „Marionetki” – zabawa ruchowa – dziecko jest „marionetką”, a rodzic „aktorem”, który wprawia ją w ruch. „Marionetka” nie rusza się, dopóki „aktor” nie pociągnie za niewidzialne sznurki. Po ok. 1,5 następuje zamiana ról. Zabawę możemy przeprowadzić, tak, aby dziecko dwukrotnie odgrywało każdą rolę.

6. „Lalki teatralne” – wykonanie karty pracy – rodzic prezentuje i omawia z dzieckiem jak należy wykonać zadanie (łączymy lalki z obrazkami teatrów w których są one używane). Następnie dziecko wykonuje zadanie rodzic pomaga dziecku, jeśli jest taka potrzeba.

Załącznik:

Karta pracy- „Lalki teatralne”

7. „Kukiełki” – zabawa ruchowa – dziecko i rodzic – „kukiełki” poruszają się po sali w rytmie piosenki „Chmurkowy teatr Fruzi”. Na przerwę w muzyce „kukiełki” zastygają w bezruchu
i starają się zachować obojętny wyraz twarzy. Zabawę prowadzimy przez czas trwania piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

8. „Pacynki na przedstawienie” – wykonanie pracy plastyczno-technicznej – rodzic informuje dziecko, że za chwileczkę przygotuje swoją własną pacynkę, którą użyją w przedstawieniu. Rodzic rozdaje potrzebne do wykonania pracy materiały. Po skończonej pracy dziecko sprząta swoje stanowisko pracy, siada na dywanie i prezentuje swoją pacynkę. Następnie dajemy dziecku parę minut na wymyślenie przedstawienia.

Załączniki:

https://www.youtube.com/watch?v=Xq9N9KHoFBQ– pomysł na pacynkę do zabawy: „Pacynki na przedstawienie”

https://www.mamawdomu.pl/2013/05/skarpetkowy-rozweselacz.html– pomysł na pacynkę do zabawy: „Pacynki na przedstawienie”

9. „Zaczynamy przedstawienie” – zabawa ruchowa – rodzic przypomina dziecku, że w teatrze, zanim zacznie się spektakl, słychać trzy dzwonki. Dziecko spaceruje po pokoju. Gdy usłyszy trzy razy dźwięk dzwonka, musi szybko zająć miejsce na krzesełku, nie może się poruszać i nic mówić. Gdy usłyszy oklaski (klaszcze rodzic), wstaje ze swojego miejsca i zaczyna spacerować po pokoju. Zabawę prowadzimy 5-krotnie.

10. „W teatrze lalek” – dziecko prezentuje swoje przedstawienie.

11. „Marionetki” – zabawa ruchowa – dziecko stoi wyprostowane w szerokim rozkroku
z uniesionymi rękami. Naśladuje marionetkę zawieszoną na sznurkach. Rodzic trzyma
w rękach marionetkę lub dowolną lalkę z długimi kończynami, która będzie imitowała marionetkę. Rodzic porusza lalką, a dziecko stara się wykonywać takie same ruchy jak marionetka. Zabawę prowadzimy przez ok. 15-2,5 minuty.

Dzieci starsze

W środę 5,6-latki zapoznają się z różnymi lalkami teatralnymi: wskażą ich cechy wspólne
i różnice, podzielą ich nazwy na sylaby i głoski. Wykonają kartę pracy: „Lalki teatralne” oraz stworzą pacynki ze skarpetek, które wykorzystają w wymyślonym przez nich przedstawieniu.

* Przed zajęciami rozkładamy kartki w 5 rzędach po 5 kartek ponumerowanych kolejno od 1 do 5. Następnie z prawej i lewej strony każdego rzędu kładziemy karteczki z cyframi rzymskimi.

Załącznik:

Karteczki z cyframi rzymskimi do zabawy: „Znajdź swoje miejsce”

1. „Zróbmy koło” – dziecko, rodzice i rodzeństwo jak (jak takowe jest) stoją w kole, śpiewają
i wykonują kolejne czynności:

Hej zróbmy koło ja i Ty (wskazujemy na siebie i na wybraną osobę)
chodźmy do środka raz dwa trzy (podchodzimy do środka klaszcząc trzy razy w dłonie)
Hej zróbmy koło ja i Ty (wskazujemy na siebie i na wybraną osobę)
raz dwa trzy (klaszczemy trzy razy w dłonie)
Koło jest duże (odchodzimy do tyłu robiąc duże koło)
Duże (głośno wykrzykujemy słowo „duże”)
Koło jest małe (schodzimy do środka robiąc małe koło)
Małe (głośno wykrzykujemy słowo „małe”)
Koło jest duże (odchodzimy do tyłu robiąc duże koło)
Duże (głośno wykrzykujemy słowo „duże”)
Małe (schodzimy do środka robiąc małe koło i głośno wykrzykujemy słowo „małe”)
Koło jest w górze (stajemy na palcach i podnosimy ręce do góry)
W górze (głośno wykrzykujemy słowo „w górze”)
Koło jest w dole (schylamy się lub przykucamy)
W dole (głośno wykrzykujemy słowo „w dole”)
Koło jest w górze (stajemy na palcach i podnosimy ręce do góry)
W dole (głośno wykrzykujemy słowo „w dole”)
Idziemy w koło (maszerujemy w kole w lewo)
W koło (głośno wykrzykujemy słowo „w koło”)
Idziemy w koło (maszerujemy w kole w prawo)
W koło (głośno wykrzykujemy słowo „w dole”)
Idziemy w koło (maszerujemy w kole w lewo)
koło (głośno wykrzykujemy słowo „koło”)
sia-da-my (siadamy na dywanie)

https://www.youtube.com/watch?v=Rxy25ny4P18 – piosenka „Zróbmy koło”

2. „Znajdź swoje miejsce” – zabawa dydaktyczno-ruchowa – rodzic rozdaje dziecku małe emblematy biletów. Dziecko porusza się po sali w rytmie utworu np. Dziadek do orzechów. Na przerwę w muzyce szuka i zajmuje swoje miejsce (na kartce). Rodzic sprawdza czy na pewno dobrze znalazło miejsce i zabiera bilet. Następnie wspólnie przypominają zasady zachowania obowiązujące w trakcie przedstawienia.

https://www.youtube.com/watch?v=5wz9espkEXo– utwór „Dziadek do orzechów” do zabawy: „Znajdź swoje miejsce”

Załącznik:

Emblematy biletów do zabawy: „Znajdź swoje miejsce”

3. Rodzic włącza prezentację multimedialną „Teatr lalek”

https://www.slideshare.net/lastowska/teatr-lalek-slajdy-1

Następnie rozmawia z dzieckiem na temat prezentacji:

• Czy podobał Wam się pokaz?
• O czym był?
• Kto w nim wystąpił?
• Czy zapamiętałeś/łaś nazwy tych lalek teatralnych? (informujemy dziecko, że za chwileczkę dowiemy się o nich więcej)

4. „Teatr lalek” – zabawa dydaktyczna – rodzic rozkłada na dywanie karty obrazkowe przedstawiające różne rodzaje teatrów lalek, tak, by dziecko nie widziało co się na nich znajduje. Następnie prosi, by dziecko odsłaniało i opisywało co widzi na obrazku. Gdy wszystkie karty będą odsłonięte, rodzic po kolei wykłada na dywan karty obrazkowe przedstawiające lalki teatralne głośno wymawiając ich nazwę. Dziecko powtarza, dzieli nazwy na sylaby i głoski, a następnie przyporządkowuje do nich odpowiednią kartę obrazkową
z teatrem lalek. Dziecko wskazuje cechy wspólne i różnice poszczególnych lalek (np. jawajka i pacynka są poruszane dłonią w środku lalki; kukiełka i sycylijka mają patyki, ale kukiełka na dole,a sycylijka na górze; marionetka jest poruszana poprzez sznurki, jawajka poprzez druty) – zwracamy uwagę, by dziecko używało nazw lalek.

Załączniki:

Jawajka

Pacynka

Kukiełka

Sycylijka

Marionetka

Teatr lalek 1

Teatr lalek 2

Teatr lalek 3

5. „Marionetki” – zabawa ruchowa – dziecko jest „marionetką”, a rodzic „aktorem”, który wprawia ją w ruch. „Marionetka” nie rusza się, dopóki „aktor” nie pociągnie za niewidzialne sznurki. Po ok. 1,5 następuje zamiana ról. Zabawę możemy przeprowadzić, tak, aby dziecko dwukrotnie odgrywało każdą rolę.

6. „Lalki teatralne” – wykonanie karty pracy – rodzic prezentuje i omawia z dzieckiem jak należy wykonać zadanie (dzielimy nazwy lalek na sylaby, przeliczamy liczbę sylab
i zamalowujemy tyle kółek ile jest sylab – opcjonalnie wycinamy nazwy lalek z ramek
i przyklejamy pod kółeczkami). Następnie dziecko wykonuje zadanie, a rodzic pomaga jeśli jest taka potrzeba.

Załącznik:

Karta pracy- „Lalki teatralne”

7. „Kukiełki” – zabawa ruchowa – dziecko i rodzic – „kukiełki” poruszają się po sali w rytmie piosenki „Magiczne miejsce”. Na przerwę w muzyce „kukiełki” zastygają w bezruchu i starają się zachować obojętny wyraz twarzy. Zabawę prowadzimy przez czas trwania piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ – piosenka „Magiczne miejsce”

8. „Pacynki na przedstawienie” – wykonanie pracy plastyczno-technicznej – rodzic informuje dziecko, że za chwileczkę przygotuje swoją własną pacynkę, którą użyją w przedstawieniu. Rodzic rozdaje potrzebne do wykonania pracy materiały. Po skończonej pracy dziecko sprząta swoje stanowisko pracy, siada na dywanie i prezentuje swoją pacynkę. Następnie dajemy dziecku parę minut na wymyślenie przedstawienia.

Załączniki:

https://www.youtube.com/watch?v=Xq9N9KHoFBQ– pomysł na pacynkę do zabawy: „Pacynki na przedstawienie”

https://www.mamawdomu.pl/2013/05/skarpetkowy-rozweselacz.html– pomysł na pacynkę do zabawy: „Pacynki na przedstawienie”

9. „Zaczynamy przedstawienie” – zabawa ruchowa – rodzic przypomina dziecku, że w teatrze, zanim zacznie się spektakl, słychać trzy dzwonki. Dziecko spaceruje po pokoju. Gdy usłyszy trzy razy dźwięk dzwonka, musi szybko zająć miejsce na krzesełku, nie może się poruszać i nic mówić. Gdy usłyszy oklaski (klaszcze rodzic), wstaje ze swojego miejsca i zaczyna spacerować po pokoju. Zabawę prowadzimy 5-krotnie.

10. „W teatrze lalek” – dziecko prezentuje swoje przedstawienie.

11. „Marionetki” – zabawa ruchowa – dziecko stoi wyprostowane w szerokim rozkroku
z uniesionymi rękami. Naśladuje marionetkę zawieszoną na sznurkach. Rodzic trzyma
w rękach marionetkę lub dowolną lalkę z długimi kończynami, która będzie imitowała marionetkę. Rodzic porusza lalką, a dziecko stara się wykonywać takie same ruchy jak marionetka. Zabawę prowadzimy przez ok. 15-2,5 minuty.

Czwartek 15.04.2021r.

"Teatr żywego aktora"- Propozycje aktywności dla dzieci

Dzieci młodsze:

W czwartek 3, 4 - latki obejrzą film „Jak powstaje spektakl”, który będzie doskonałym wprowadzeniem do rozmów i zabaw teatralnych. Dzieci wcielą się w role aktorów przygotowujących się do przedstawienia: poćwiczą dykcję, mimikę, pamięć i skupienie uwagi. Zaprezentują także samodzielnie wymyślone i przygotowane przedstawienia teatralne.

1. „Witam wszystkich Was” – powitanie z dziećmi – dziecko wraz z rodzicem stoi na dywanie, powtarza tekst za rodzicem oraz wykonuje kolejne czynności:

Witam wszystkich Was (machamy do wszystkich)
w ten radosny czas (szeroko uśmiechamy się)
jedną ręką pomachamy, (machamy jedną ręką)
jednym oczkiem pomrugamy (puszczamy oczko)
teraz sobie podskoczymy (wysoko podskakujemy)
i cichutko już siedzimy. (siadamy na dywanie)

2. „Jak powstaje spektakl?” – oglądanie filmu połączone z pogadanką – rodzic odtwarza dziecku film: „Jak powstaje spektakl”. Następnie rozmawia z dzieckiem na temat treści filmu i doświadczeń dziecka:

• Kto wybiera aktorów i jest odpowiedzialny za całokształt sztuki teatralnej? (reżyser)
• Gdzie szyje się stroje? (w pracowni krawieckiej)
• Co się robi w garderobie? (aktorzy przymierzają kostiumy)
• Kto tworzy projekty dekoracji? (scenograf)
• Jak nazywają się osoby występujące na scenie? (aktorzy)
• Kto wymyśla o czym będzie przedstawienie teatralne? (scenarzysta)
• Jak myślicie czy aktorzy potrzebują duża czasu na nauczenie się roli? (rodzic mówi dziecku, że aktorzy muszą dużo ćwiczyć, by nauczyć się roli i przygotować do występu. Oprócz dobrej pamięci i dykcji (poprawnej wymowy) muszą potrafić pokazać emocje i wcielić się w różne role. Następnie informuje dziecko, że my dziś zamienimy się w aktorów i weźmiemy udział w ćwiczeniach przygotowujących do pracy aktora).
• * Kto projektuje stroje?(kostiumograf)
• * Gdzie powstają nakrycia głowy? (w pracowni perukarskiej)
• * Gdzie tworzy się buty? (w pracowni szewskiej)
• pytania dodatkowe

https://www.youtube.com/watch?v=TkBHN9TYP-0  – film edukacyjny „Jak powstaje spektakl?”

3. „Przygotowania aktorów do występu” – zabawa logorytmiczna – dziecko siedzi na dywanie, rodzic turla do dziecka piłeczkę, następnie wykonuje zadania:

- kołysze się na boki i śpiewają: a – a – a – a, trzymając piłkę przed sobą;

- kręci się dookoła własnej osi i śpiewa: o – o – o – o;

- podrzuca piłkę do góry i śpiewa: opa – opa – opa – opa. Zabawę prowadzimy 6-krotnie, dwa razy wykonując każde zadanie.

4. „Łamańce językowe” – powtarzanie łamańców językowych – rodzic informuje dziecko, że aktorzy muszą czasami wypowiedzieć bardzo trudne zdania, więc teraz poćwiczymy wypowiadanie łamańców językowych. Rodzic powoli wypowiada łamańce językowe, dziecko próbuje je powtarzać:

• Żółta żaba szybko skacze, bo jak skakać ma inaczej?
• Zagadki Agatki to gradki dla tatki.
• Żółta żaba żarła żur.
• Pchła pchłę pchła do wody.
• Król królowi tarantulę włożył czule pod koszulę!
• Jeż Jerzy śpi pod liśćmi jak należy.
• Jerzy nie wierzy, że na wieży jest sto jeży.
• Stół z powyłamywanymi nogami.
• Wróbelek Walerek miał mały werbelek.
• Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie.

5. „Kostka emocji” – zabawa ruchowo-teatralna –  rodzic mówi dziecku, że za chwileczkę poćwiczą pokazywanie emocji. Dziecko porusza się po pokoju w rytmie piosenki: „Chmurkowy teatr Fruzi”. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje się i rzuca kostką emocji. Zadaniem dziecka jest pokazanie takiej emocji jaka wypadła na kostce. Zabawę prowadzimy 5-6-krotnie.

www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

Załącznik:

Kostka emocji

6. „Chmurkowy teatr Fruzi” – nauka piosenki – rodzic informuje dziecko, że aktorzy muszą zapamiętywać czasami bardzo długie role. Spróbujemy dzisiaj nauczyć się drugiej zwrotki piosenki „Chmurkowy teatr Fruzi”. Gdy dziecko powtarza już dość płynnie tekst, następnie wypowiadamy go cicho, głośno, jakbyśmy ziewali, bardzo szybko itp.

www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

7. „Chmurkowy teatr Fruzi” – improwizacja ruchowa do piosenki – dziecko śpiewa i porusza się w rytmie piosenki „Chmurkowy teatr Fruzi”.

www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

8. „Ilu aktorów jest na scenie?” – zabawa dydaktyczno-matematyczna – rodzic mówi dziecku, że aktorzy występujący na scenie muszą być bardzo skupieni na swojej roli i nic nie może ich rozpraszać. Teraz poćwiczymy skupienie uwagi. Rodzic pokazuje karty obrazkowe przedstawiające aktorów na scenie (tylko przez kilka sekund) i wypowiada przy tym jakieś słowa, śpiewa piosenkę – rozprasza dziecko. Zadaniem dziecka jest policzyć, ilu aktorów jest na scenie i pokazać odpowiednią liczbę na palcach.

Załączniki:

Ilu jest?- 1

Ilu jest?- 2

Ilu jest?- 3

Ilu jest?- 4

9. „Cisza w pokoju” – zabawa ruchowo-wyciszająca – dziecko porusza się po pokoju w rytmie dowolnego utworu klasycznego np. „Jezioro łabędzie” P. Czajkowskiego, udając, że szuka swojego miejsca. Gdy muzyka ucichnie odwraca się w stronę rodzica i przez chwilę udaje, że siedzi na wyimaginowanych fotelach na widowni. Gdy ponownie usłyszy muzykę, ponownie spaceruje po pokoju. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.

www.youtube.com/watch?v=C7Yi0CdtTc4 – utwór „Jezioro Łabędzie” P. Czajkowskiego

12. „Teatr żywego aktora” – przygotowania do występu – rodzic informuje dziecko, że po wszystkich ćwiczeniach jest już gotowe do występu. Ale teraz musi wcielić się w role scenarzysty, reżysera i scenografa. Dziecko wraz z rodzicem zastanawia się jakie przedstawienie chciałoby zaprezentować, co będzie mu potrzebne – jakie kostiumy, dekoracje, rekwizyty i przygotowuje sztukę teatralną wykorzystując dostępne w pokoju (lub domu) przedmioty oraz przygotowuje odpowiednie rzeczy z dostępnych materiałów np. bibuły, papieru kolorowego, materiałów, kolorowych chusteczek itp. Dziecko może prezentować swoje przedstawienia np. po obiedzie dla domowników.

Dzieci starsze:

W czwartek 5, 6 - latki obejrzą film „Jak powstaje spektakl”, który będzie doskonałym wprowadzeniem do rozmów i zabaw teatralnych. Dzieci wcielą się w role aktorów przygotowujących się do przedstawienia: poćwiczą dykcję, mimikę, pamięć i skupienie uwagi. Zaprezentują także samodzielnie wymyślone i przygotowane przedstawienia teatralne.

1. „Witam wszystkich Was” – powitanie z dziećmi – dziecko wraz z rodzicem stoi na dywanie, powtarza tekst za rodzicem oraz wykonuje kolejne czynności:

Witam wszystkich Was (machamy do wszystkich)
w ten radosny czas (szeroko uśmiechamy się)
jedną ręką pomachamy, (machamy jedną ręką)
jednym oczkiem pomrugamy (puszczamy oczko)
teraz sobie podskoczymy (wysoko podskakujemy)
i cichutko już siedzimy. (siadamy na dywanie)

2. „Jak powstaje spektakl?” – oglądanie filmu połączone z pogadanką – rodzic odtwarza dziecku film: „Jak powstaje spektakl”. Następnie rozmawia z dzieckiem na temat treści filmu i doświadczeń dziecka:

• Kto wybiera aktorów i jest odpowiedzialny za całokształt sztuki teatralnej? (reżyser)
• Kto projektuje stroje? (kostiumograf)
• Gdzie szyje się stroje? (w pracowni krawieckiej)
• Gdzie powstają nakrycia głowy? (w pracowni perukarskiej)
• Gdzie tworzy się buty? (w pracowni szewskiej)
• Co się robi w garderobie? (aktorzy przymierzają kostiumy)
• Kto tworzy projekty dekoracji? (scenograf)
• Jak nazywają się osoby występujące na scenie? (aktorzy)
• Kto wymyśla o czym będzie przedstawienie teatralne? (scenarzysta)
• Jak myślicie czy aktorzy potrzebują duża czasu na nauczenie się roli? (rodzic mówi dziecku, że aktorzy muszą dużo ćwiczyć, by nauczyć się roli i przygotować do występu. Oprócz dobrej pamięci i dykcji (poprawnej wymowy) muszą potrafić pokazać emocje i wcielić się w różne role. Następnie informuje dziecko, że my dziś zamienimy się w aktorów i weźmiemy udział w ćwiczeniach przygotowujących do pracy aktora).

www.youtube.com/watch?v=TkBHN9TYP-0 – film edukacyjny „Jak powstaje spektakl?”

3. „Przygotowania aktorów do występu” – zabawa logorytmiczna – dziecko siedzi na dywanie, rodzic turla do dziecka piłeczkę, następnie wykonuje zadania:

- kołysze się na boki i śpiewają: a – a – a – a, trzymając piłkę przed sobą;

- kręci się dookoła własnej osi i śpiewa: o – o – o – o;

- podrzuca piłkę do góry i śpiewa: opa – opa – opa – opa. Zabawę prowadzimy 6-krotnie, dwa razy wykonując każde zadanie.

4. „Łamańce językowe” – powtarzanie łamańców językowych – rodzic informuje dziecko, że aktorzy muszą czasami wypowiedzieć bardzo trudne zdania, więc teraz poćwiczymy wypowiadanie łamańców językowych. Rodzic powoli wypowiada łamańce językowe, dziecko próbuje je powtarzać:

• Żółta żaba szybko skacze, bo jak skakać ma inaczej?
• Zagadki Agatki to gradki dla tatki.
• Żółta żaba żarła żur.
• Pchła pchłę pchła do wody.
• Król królowi tarantulę włożył czule pod koszulę!
• Jeż Jerzy śpi pod liśćmi jak należy.
• Jerzy nie wierzy, że na wieży jest sto jeży.
• Stół z powyłamywanymi nogami.
• Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie.
• Szedł Sasza suchą szosą.
• Wróbelek Walerek miał mały werbelek.
• Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego.
• Czarna krowa w kropki bordo żuła trawę, kręcąc mordą.
• Cesarz często czesał cesarzową.
• Nie pieprz wieprza pieprzem, Pietrze, bo bez pieprzu wieprz jest lepszy.

5. „Kostka emocji” – zabawa ruchowo-teatralna – rodzic mówi dziecku, że za chwileczkę poćwiczą pokazywanie emocji. Dziecko porusza się w rytmie piosenki: „Magiczne miejsce”. Na przerwę w muzyce dziecko rzuca kostką emocji, a następnie pokazuje taką emocję jaka wypadła na kostce. Zabawę prowadzimy 5-6-krotnie.

www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ – piosenka „Magiczne miejsce”

Załącznik:

Kostka emocji

6. „Lustra” – zabawa ruchowo-naśladowcza – dziecko z rodzicem siadają naprzeciwko siebie. Rodzic jest „aktorem”, który przygotowuje się do występu, a dziecko jego odbiciem w  lustrze i ma za zadanie wykonywać dokładnie takie same ruchy. Następnie następuje zamiana ról. Zabawę możemy przeprowadzić kilkukrotnie.

7. „Magiczne miejsce” – nauka piosenki – rodzic informuje dziecko, że aktorzy muszą zapamiętywać czasami bardzo długie role. Dzisiaj nauczą się drugiej zwrotki piosenki „Magiczne miejsce”. Gdy dziecko powtarza już dość płynnie tekst, następnie wypowiadamy go cicho, głośno, jakbyśmy ziewali, bardzo szybko itp.

www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ – piosenka „Magiczne miejsce”

8. „Magiczne miejsce” – improwizacja ruchowa do piosenki – dziecko śpiewa i porusza się w rytmie piosenki „Magiczne miejsce”.

www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ – piosenka „Magiczne miejsce”

9. „Ilu aktorów jest na scenie?” – zabawa dydaktyczno-matematyczna – rodzic mówi dziecku, że aktorzy występujący na scenie muszą być bardzo skupieni na swojej roli i nic nie może ich rozpraszać. Teraz poćwiczymy skupienie uwagi. Rodzic pokazuje karty obrazkowe przedstawiające aktorów na scenie (tylko przez kilka sekund) i wypowiada przy tym jakieś słowa, śpiewa piosenkę – rozprasza dzieci. Zadaniem dziecka jest policzyć, ilu aktorów jest na scenie i pokazać odpowiednią liczbę na palcach.

Załączniki:

Ilu jest?- 1

Ilu jest?- 2

Ilu jest?- 3

Ilu jest?- 4

10. „Cisza w pokoju” – zabawa ruchowo-wyciszająca – dziecko porusza się po pokoju w rytmie dowolnego utworu klasycznego np. „Jezioro łabędzie” P. Czajkowskiego, udając, że szuka swojego miejsca. Gdy muzyka ucichnie odwraca się w stronę rodzica i przez chwilę udaje, że siedzi na wyimaginowanych fotelach na widowni. Gdy ponownie usłyszy muzykę, ponownie spaceruje po pokoju. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.

www.youtube.com/watch?v=C7Yi0CdtTc4 – utwór „Jezioro Łabędzie” P. Czajkowskiego

11. „Teatr żywego aktora” – przygotowania do występu – rodzic informuje dziecko, że po wszystkich ćwiczeniach jest już gotowe do występu. Ale teraz musi wcielić się w role scenarzysty, reżysera i scenografa. Dziecko wraz z rodzicem zastanawia się jakie przedstawienie chciałoby zaprezentować, co będzie mu potrzebne – jakie kostiumy, dekoracje, rekwizyty i przygotowuje sztukę teatralną wykorzystując dostępne w pokoju (lub domu) przedmioty oraz przygotowuje odpowiednie rzeczy z dostępnych materiałów np. bibuły, papieru kolorowego, materiałów, kolorowych chusteczek itp. Dziecko może prezentować swoje przedstawienia np. po obiedzie dla domowników.

Piątek 16.04.2021r.

„Międzynarodowy Dzień Teatru”- Propozycje aktywności dla dzieci

Dzieci młodsze:

W piątek przedszkolaki obchodząc Międzynarodowy Dzień Teatru dowiedzą się skąd się wziął teatr, porozmawiają na temat różnić i podobieństw w teatrze starożytnym i współczesnym, a także poćwiczą poruszanie się na szczudłach jak greccy aktorzy na butach z koturnami. Wezmą udział w teście wiedzy o teatrze, wykonają karty pracy „W teatrze” oraz rozwiną sprawność fizyczną wykonując zestaw ćwiczeń gimnastycznych.

1. „Witamy” –dziecko razem z rodzicami i rodzeństwem stoją w kole. Rodzic śpiewa pierwszą cześć piosenki i wykonuje odpowiednie czynności. Następnie wszyscy wspólnie śpiewają piosenkę i wykonują odpowiednie czynności:

Dzień dobry, (rozkładamy ręce)

witamy, (machamy)

serdecznie zapraszamy (łapiemy się za ręce i spacerujemy w prawą stronę po obwodzie koła)

wszystkich was do zabawy.

Śpiewamy razem tak:

Dzień dobry, (rozkładamy ręce)

witamy, (machamy)

serdecznie zapraszamy (łapiemy się za ręce i spacerujemy w lewą stronę po obwodzie koła)

wszystkich was do zabawy,

i zaczynamy. (siadamy)

https://www.youtube.com/watch?v=IFj4BW0O3gI – piosenka „Witamy”

2. „Skąd wziął się teatr?” – zabawa dydaktyczna – rodzic pyta dzieci skąd się wziął teatr? Po wysłuchaniu odpowiedzi dziecka kładzie na dywanie karty obrazkowe przedstawiające teatr starożytny i współczesny. Następnie rozmawia z dzieckiem na temat podobieństw i różnic:

• Który teatr jest współczesny a który starożytny?
• Gdzie jest scena/widownia/kurtyna?
• Jakie są różnice między tymi teatrami? (Pierwsze teatry znajdowały się pod gołym niebem, dzięki czemu mieściły bardzo dużo ludzi. Nie było w nich elektryczności, więc zamiast muzyki podczas spektaklów zawsze śpiewał chór.)
• Czy w starożytnym teatrze aktorzy używali mikrofonów? (Aktorzy nie używali mikrofonów, ale było ich świetnie słychać, nawet z bardzo dużej odległości, dzięki właściwościom akustycznym amfiteatrów – teatrów w kształcie koła lub półkola)
• Jak wyobrażacie sobie stroje aktorów, którzy występowali na scenie starożytnego teatru?

Kolejno rodzic pokazuje dziecku kartę obrazkową przedstawiającą aktora z czasów starożytnych i rozmawia o niej z dzieckiem. (W teatrze greckim aktorami byli tylko mężczyźni. Występowali oni w maskach, które ukazywały emocje, na głowach mieli peruki i tak jak dzisiaj wykorzystywali różne rekwizyty charakterystyczne dla danej roli. Ich kostiumy były z jaskrawych materiałów i mieli buty na wysokich koturnach, aby byli dobrze widoczni nawet z odległych miejsc widowni.)

Załączniki:

Teatr starożytny

Teatr współczesny

Aktor z czasów starożytnych

3. „Jak grecki aktor” – zabawa ruchowa – rodzic ustawia na początku i na końcu dywanu pachołki/ krzesła, zadaniem domowników jest (w zależności od dostępności szczudeł/mini szczudeł/butów na koturnie itp.) założenie szczudeł/dostępnego obuwia dojście do pachołka po drugiej stronie dywanu i powrót w ten sam sposób. Zabawę prowadzimy do momentu, aż wszyscy uczestnicy zabawy wezmą w niej udział.

4. „Test wiedzy o teatrze” – zabawa dydaktyczna – dziecko razem z rodzicami i rodzeństwem siedzą w kole na dywanie. Rodzic informuje dziecko, że 27 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru. Cały tydzień rozmawialiśmy o teatrze i teraz zobaczymy jak dużo dziecko zapamiętało. Rodzic rozdaje wszystkim „lizaki” – z wesołą i smutną buźką. Następnie czyta po kolei zdania. Jeżeli zdanie jest prawdziwe podnosimy do góry lizaka z uśmiechniętą buźką, jeżeli zdanie jest fałszywe podnosimy do góry lizaka ze smutną buźką. Za każdym razem, gdy zdanie jest fałszywe rozmawiamy o prawidłowej odpowiedzi.

Przykładowe zdania:

•          Aktorzy występują na widowni. (na scenie)

•          W teatrze należy wyłączyć telefon.

•          Lalka nakładana na dłoń to marionetka. (pacynka, jawajka)

•          Do teatru należy ubrać się elegancko.

•          Ostatnim wezwaniem na przedstawienie jest piąty dzwonek. (trzeci)

•          Kurtyna służy do oddzielenia sceny od widowni.

•          Przedmioty używane w sztuce teatralnej to rekwizyty.

•          Lalka z patykiem to kukiełka i włoszka. (kukiełka i sycylijka)

•          W teatrze starożytnym aktorami mogli być tylko mężczyźni.

•          Jawajka to lalka pociągana za sznurki. (marionetka, jawajka jest nakładana na dłoń i pociągana za druty)

Załącznik:

Buźki do stworzenia lizaków do zabawy: „Test wiedzy o teatrze”

5. „Przypinamy kurtynę” – zabawa ruchowo-zręcznościowa – rodzic rozwiesza w pokoju sznurek (tak, by dziecko mogło go sięgnąć, ale by musiało stanąć na palcach) i daje dziecku kolorowe chusteczki i klamerki do bielizny. Dziecko porusza się po pokoju w rytmie piosenki „Chmurkowy teatr Fruzi”. Na przerwę w grze rodzic wypowiada nazwę jednego z koloru, a dziecko odszukuje chusteczkę w danym kolorze podbiega do sznurka i przypina do niego chusteczkę za pomocą klamerki– stara się to zrobić jak najdokładniej, jedna chusteczka przy drugiej, tak, aby powstała mini kurtyna. Zabawę prowadzimy do momentu wykorzystania wszystkich kolorowych chusteczek.

https://www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

6. „W teatrze” – wykonanie karty pracy – rodzic pokazuje i omawia z dzieckiem, jak należy wykonać zadanie (kolorujemy poszczególne elementy i dorysowujemy przedstawienie według własnego pomysły – pamiętamy o dekoracji i rekwizytach). Następnie zaprasza dziecko do stołu i daje kartę pracy. Po skończeniu pracy dziecko siada na dywanie i opowiada o przedstawionych na nich spektaklach.

Załącznik:

Karta pracy- W teatrze

7. „Teatralna gimnastyka smyka” – zestaw ćwiczeń gimnastycznych – dziecko wykonuje ćwiczenia gimnastyczne zgodnie z poleceniem rodzica.

1.         „Stop-klatka” – zabawa bieżna – dziecko biega, tańczy, podskakuje w rytm piosenki „Chmurkowy teatr Fruzi”. Na przerwę w muzyce – dziecko staje bez ruchu w różnych pozycjach. Wytrzymuje tak 5-8 sekund. Zabawę prowadzimy przez czas trwania utworu.

https://www.youtube.com/watch?v=1Buj3_gRvKQ – piosenka „Chmurkowy teatr Fruzi”

2.         „Kto zagra rolę w sztuce o… ” – zabawa ogólnorozwojowa – dziecko stara się zdobyć rolę w przedstawieniu, naśladuje wybraną przez rodzica postać. Dorosły pyta głośno: „Kto zagra rolę w sztuce o żabce/pajacyku/koniku/motylku itp.?”. Dziecko odgrywa daną rolę. Zabawę prowadzimy 5-6-krotnie.

3.         „Spacer po czerwonym dywanie” – zabawa z elementem równowagi – rodzic wyznacza linię np. przykleja taśmę klejącą na podłodze/dywanie, która będzie czerwonym dywanem. Dziecko staje i wykonuje po kolei zadania: „Idź po czerwonym dywanie stopa za stopą”; „Idź na palcach”; „Idź na piętach”; „Idź na zewnętrznej stronie stóp”.

4.         „Paparazzi” – zabawa z elementem gimnastyki korekcyjnej – dziecko kładzie się na brzuchu, dłonie pod brodą, łokcie szeroko. Na hasło rodzica: „Idzie gwiazda teatralna!” – unosi głowę i ręce i udaje, że robi zdjęcia (łokcie nie dotykają podłogi). Dziecko wytrzymuje 5 sekund i wraca do pozycji wyjściowej. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.

5.         „Wspólna rola” – zabawa z piłką i muzyką – dziecko razem z rodzicem tworzą parę, biorą piłkę lub nadmuchany balon. Rodzic włącza muzykę np. J. Strauss „Baron Cygański”. Para maszeruje trzymając piłkę między głowami, tak, by nie spadła na podłogę (ok. 1-5 minuty). Następnie piłkę trzymają brzuchami i plecami.

https://www.youtube.com/watch?v=d4vIoFDISKg  – utwór J. Strauss „Baron Cygański” do zabawy „Wspólna rola”

6.         „Iskierka” – zabawa uspokajająca – dziecko zaprasza do zabawy wszystkich domowników, siadają w kole w siadzie skrzyżnym trzymając się za ręce. Iskierkę kolejno przekazują sobie wszyscy uczestnicy zabawy przez delikatny uścisk dłoni.

 

Dzieci starsze

W piątek przedszkolaki obchodząc Międzynarodowy Dzień Teatru dowiedzą się skąd się wziął teatr, porozmawiają na temat różnić i podobieństw w teatrze starożytnym i współczesnym, a także poćwiczą poruszanie się na szczudłach jak greccy aktorzy na butach z koturnami. Wezmą udział w teście wiedzy o teatrze, wykonają karty pracy „W teatrze” oraz rozwiną sprawność fizyczną wykonując zestaw ćwiczeń gimnastycznych.

1. „Witamy” –dziecko razem z rodzicami i rodzeństwem stoją w kole. Rodzic śpiewa pierwszą cześć piosenki i wykonuje odpowiednie czynności. Następnie wszyscy wspólnie śpiewają piosenkę i wykonują odpowiednie czynności:

Dzień dobry, (rozkładamy ręce)

witamy, (machamy)

serdecznie zapraszamy (łapiemy się za ręce i spacerujemy w prawą stronę po obwodzie koła)

wszystkich was do zabawy.

Śpiewamy razem tak:

Dzień dobry, (rozkładamy ręce)

witamy, (machamy)

serdecznie zapraszamy (łapiemy się za ręce i spacerujemy w lewą stronę po obwodzie koła)

wszystkich was do zabawy,

i zaczynamy. (siadamy)

https://www.youtube.com/watch?v=IFj4BW0O3gI – piosenka „Witamy”

2. „Skąd wziął się teatr?” – zabawa dydaktyczna – rodzic pyta dzieci skąd się wziął teatr? Po wysłuchaniu odpowiedzi dziecka kładzie na dywanie karty obrazkowe przedstawiające teatr starożytny i współczesny. Następnie rozmawia z dzieckiem na temat podobieństw i różnic:

• Który teatr jest współczesny a który starożytny?
• Gdzie jest scena/widownia/kurtyna?
• Jakie są różnice między tymi teatrami? (Pierwsze teatry znajdowały się pod gołym niebem, dzięki czemu mieściły bardzo dużo ludzi. Nie było w nich elektryczności, więc zamiast muzyki podczas spektaklów zawsze śpiewał chór.)
• Czy w starożytnym teatrze aktorzy używali mikrofonów? (Aktorzy nie używali mikrofonów, ale było ich świetnie słychać, nawet z bardzo dużej odległości, dzięki właściwościom akustycznym amfiteatrów – teatrów w kształcie koła lub półkola)
• Jak wyobrażacie sobie stroje aktorów, którzy występowali na scenie starożytnego teatru?

Kolejno rodzic pokazuje dziecku kartę obrazkową przedstawiającą aktora z czasów starożytnych i rozmawia o niej z dzieckiem. (W teatrze greckim aktorami byli tylko mężczyźni. Występowali oni w maskach, które ukazywały emocje, na głowach mieli peruki i tak jak dzisiaj wykorzystywali różne rekwizyty charakterystyczne dla danej roli. Ich kostiumy były z jaskrawych materiałów i mieli buty na wysokich koturnach, aby byli dobrze widoczni nawet z odległych miejsc widowni.)

Załączniki:

Teatr starożytny

Teatr współczesny

Aktor z czasów starożytnych

3. „Jak grecki aktor” – zabawa ruchowa – rodzic ustawia na początku i na końcu dywanu pachołki/ krzesła, zadaniem domowników jest (w zależności od dostępności szczudeł/mini szczudeł/butów na koturnie itp.) założenie szczudeł/dostępnego obuwia dojście do pachołka po drugiej stronie dywanu i powrót w ten sam sposób. Zabawę prowadzimy do momentu, aż wszyscy uczestnicy zabawy wezmą w niej udział.

4. „Test wiedzy o teatrze” – zabawa dydaktyczna – dziecko razem z rodzicami i rodzeństwem siedzą w kole na dywanie. Rodzic informuje dziecko, że  27 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru. Cały tydzień rozmawialiśmy o teatrze i teraz zobaczymy jak dużo dziecko zapamiętało. Rodzic rozdaje wszystkim „lizaki” – z wesołą i smutną buźką. Następnie czyta po kolei zdania. Jeżeli zdanie jest prawdziwe podnosimy do góry lizaka z uśmiechniętą buźką, jeżeli zdanie jest fałszywe podnosimy do góry lizaka ze smutną buźką. Za każdym razem, gdy zdanie jest fałszywe rozmawiamy o prawidłowej odpowiedzi.

Przykładowe zdania:

•          Aktorzy występują na widowni. (na scenie)

•          W teatrze należy wyłączyć telefon.

•          Lalka nakładana na dłoń to marionetka. (pacynka, jawajka)

•          Do teatru należy ubrać się elegancko.

•          Ostatnim wezwaniem na przedstawienie jest piąty dzwonek. (trzeci)

•          Kurtyna służy do oddzielenia sceny od widowni.

•          Przedmioty używane w sztuce teatralnej to rekwizyty.

•          Lalka z patykiem to kukiełka i włoszka. (kukiełka i sycylijka)

•          W teatrze starożytnym aktorami mogli być tylko mężczyźni.

•          Jawajka to lalka pociągana za sznurki. (marionetka, jawajka jest nakładana na dłoń i pociągana za druty)

Załącznik:

Buźki do stworzenia lizaków do zabawy: „Test wiedzy o teatrze”

5. „Przypinamy kurtynę” – zabawa ruchowo-zręcznościowa – rodzic rozwiesza w pokoju sznurek (tak, by dziecko mogło go sięgnąć, ale by musiało stanąć na palcach) i daje dziecku kolorowe chusteczki i klamerki do bielizny. Dziecko porusza się po pokoju w rytmie piosenki „Magiczne miejsce”. Na przerwę w grze rodzic wypowiada nazwę jednego z koloru, a dziecko odszukuje chusteczkę w danym kolorze podbiega do sznurka i przypina do niego chusteczkę za pomocą klamerki– stara się to zrobić jak najdokładniej, jedna chusteczka przy drugiej, tak, aby powstała mini kurtyna. Zabawę prowadzimy do momentu wykorzystania wszystkich kolorowych chusteczek.

https://www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ  – piosenka „Magiczne miejsce”

6. „W teatrze” – wykonanie karty pracy – rodzic pokazuje i omawia z dzieckiem, jak należy wykonać zadanie (wycinamy podpisy: kurtyna, scena i widownia i przyklejamy w odpowiednich miejscach na karcie pracy i kolorujemy poszczególne elementy oraz dorysowujemy przedstawienie według własnego pomysły – pamiętamy o dekoracji i rekwizytach). Następnie zaprasza dziecko do stołu i daje kartę pracy. Po skończeniu pracy dziecko siada na dywanie i opowiada o przedstawionych na nich spektaklach.

Załącznik:

Karta pracy- W teatrze">Karta pracy- W teatrze

7. „Teatralna gimnastyka smyka” – zestaw ćwiczeń gimnastycznych – dziecko wykonuje ćwiczenia gimnastyczne zgodnie z poleceniem rodzica.

1.         „Stop-klatka” – zabawa bieżna – dziecko biega, tańczy, podskakuje w rytm piosenki „Magiczne miejsca”. Na przerwę w muzyce – dziecko staje bez ruchu w różnych

pozycjach. Wytrzymuje tak 5-8 sekund. Zabawę prowadzimy przez czas trwania utworu.

https://www.youtube.com/watch?v=JitEZdvs0aQ – piosenka „Magiczne miejsce”

2.         „Kto zagra rolę w sztuce o… ” – zabawa ogólnorozwojowa – dziecko stara się zdobyć rolę w przedstawieniu, naśladuje wybraną przez rodzica postać. Dorosły pyta głośno: „Kto zagra rolę w sztuce o żabce/pajacyku/koniku/motylku itp.?”. Dziecko odgrywa daną rolę. Zabawę prowadzimy 5-6-krotnie.

3.         „Spacer po czerwonym dywanie” – zabawa z elementem równowagi – rodzic wyznacza linię np. przykleja taśmę klejącą na podłodze/dywanie, która będzie czerwonym dywanem. Dziecko staje i wykonuje po kolei zadania: „Idź po czerwonym dywanie stopa za stopą”; „Idź na palcach”; „Idź na piętach”; „Idź na zewnętrznej stronie stóp”.

4.         „Paparazzi” – zabawa z elementem gimnastyki korekcyjnej – dziecko kładzie się na brzuchu, dłonie pod brodą, łokcie szeroko. Na hasło rodzica: „Idzie gwiazda teatralna!” – unosi głowę i ręce i udaje, że robi zdjęcia (łokcie nie dotykają podłogi). Dziecko wytrzymuje 5 sekund i wraca do pozycji wyjściowej. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.

5.  „Kto jest reżyserem” – zabawa orientacyjno-porządkowa – dziecko zaprasza do zabawy wszystkich domowników. Uczestnicy zabawy siadają w kole w siadzie skrzyżnym. Jedna osoba, która będzie szukała reżysera, zasłania oczy. W tym czasie rodzic wyznacza reżysera, którego zadaniem będzie wykonywanie różnych czynności, np.: uderzanie dłońmi w podłogę, w kolana, klaskanie. Reszta uczestników zabawy musi te ruchy naśladować. Zabawa kończy się, gdy reżyser zostanie odnaleziony, wówczas to on będzie szukał kolejnego reżysera. Zabawę prowadzimy 5-6-krtonie.

6. „Wspólna rola” – zabawa z piłką i muzyką – dziecko razem z rodzicem tworzą parę, biorą piłkę lub nadmuchany balon. Rodzic włącza muzykę np. J. Strauss „Baron Cygański”. Para maszeruje trzymając piłkę między głowami, tak, by nie spadła na podłogę (ok. 1-5 minuty). Następnie piłkę trzymają brzuchami i plecami.

https://www.youtube.com/watch?v=d4vIoFDISKg  – utwór J. Strauss „Baron Cygański” do zabawy „Wspólna rola”

7. „Iskierka” – zabawa uspokajająca – dziecko zaprasza do zabawy wszystkich domowników, siadają w kole w siadzie skrzyżnym trzymając się za ręce. Iskierkę kolejno przekazują sobie wszyscy uczestnicy zabawy przez delikatny uścisk dłoni.

 Język angielski

 Kolorowanka- Jeż

Kolorowanka- Lew

Kolorowanka- Zwierzęta